Тут Духов скоро, и Гранная, и вообще, и написался стишок. Выкладываю чтобы не потерять и чтобы сработало. Он на мове, так что под кат.
Па велічным СожыПа велічным Сожы імкнуцца дубовыя чоўны -
Па бруссе залітыя мёдам калыскі для змарлых -
Пад поўняй Гранною, зялёнай русальнаю поўняй.
Ты толькі трымай мяне. Толькі трымай мяне, мама,
Бо сочаць памерлыя: ярыцца змрок у вачніцах.
І клічуць з сабой, у бурштынавы мёд закаваны.
Ты кажаш, пад поўняй Гранною чаго ні прысніцца...
Але ж ты трымай мяне, чуеш? Трымай мяне, мама.
Было так спрадвеку, адвечна яму паўтарыцца:
Па Сожы халодным аднойчы сплыву я таксама.
Але не праз дзесяць гадоў, не праз трыццаць,
Як сёння адмоліш мяне ты. Трымай мяне, мама.